ถามเองตอบเอง DUSK CAMP วันนี้กับ โต้ง คลองตัน

# กำลังทำอะไรกับ DUSK CAMP
DUSK CAMP เปลี่ยนตัวเองจากแบรนด์กางเกงยีนส์และเสื้อผ้าแนวมอร์ไซต์เป็นสำนักพิมพ์ในโลกออนไลน์ ไม่ได้คุยเรื่องรถ Custom Bike อย่างเดียว คุยหลายเรื่องทั้งชีวิตผู้คน งานฝีมือ สองล้อคันงาม และทรามวัยคนสวย ผ่านหลายแพลตฟอร์มที่โลกใบนี้อำนวย ทั้งภาพนิ่ง วิดีโอ พอดแคสต์ และที่เน้นมากคือบทความแบบแม็กกาซีนออนไลน์ เพราะที่สุดโลกมันก็ย้อนมาหาสิ่งที่เรียบง่ายอย่างการอ่าน พวกสื่อเทคโนโลยีทั้งหลายเป็นเครื่องเคียงที่พาเราให้เข้าใกล้คนอ่านมากที่สุด แต่ยังไง ความจับใจต้องอยู่ที่บทความ

# ไม่ทำร้านขายกางเกงยีนส์แล้ว
ยังทำอยู่ ยังไม่หมดPassionกับเรื่องนี้ เพราะการออกแบบในที่จำกัดเป็นส่ิ่งที่ผมชอบที่สุด เหมือนกางเกงยีนส์มันไม่มีอะไรมาก นอกจาก Five Pocket แพทเทิร์นมันเป็นแบบนี้มาเป็นร้อยปี แต่อย่างที่เห็นแบรนด์ระดับโลกก็ยังหาเรื่องเล่าลูกเล่นใส่ไปได้ไม่มีวันหมด ยิ่งDUSK CAMPเป็นสื่อออนไลน์เต็มตัวยิ่งต้องขายของ อย่างน้อยก็เพื่อความอยู่รอด เราไม่ได้เผาเวลาได้ฟรีๆ ทุกอย่างมีต้นทุน เมื่อคิดทำแล้วก็อยากให้มันดี มันจะดีก็ต้องใช้เวลา ซึ่งนั่นหมายถึงต้องเลี้ยงตัวเองได้

# เนื้อหาของ DUSK CAMP เป็นอย่างไร
Custom Bike Life คือคอนเซ็ปต์ที่วางไว้ ได้มาจากชื่อหนังสือของฝรั่ง ความจริงยังไม่ได้อ่านหรือหาความหมายที่แท้จริงเลยด้วยซ้ำ แต่คำมันตรงใจ คือ เรามีเรื่องรถเป็นต้นธารเป็นจุดกำเนิดให้เรามาเจอกัน แต่ถ้าจะเล่าเรื่องนี้อย่างเดียว ก็คิดว่ามันแคบไป ที่ผ่านมาเรารู้ว่าคนในวงการรถมอเตอร์ไซต์ในบ้านเรามีอะไรมากกว่าแค่เรื่องขี่รถ บางคนเป็นศิลปิน เป็นช่างภาพ เป็นนักสู้ เป็นคนที่มีมุมมองมีรสชาติสะท้อนความเป็นไปของบ้านเมืองและเรื่องรอบตัวได้เป็นอย่างดี เพราะฉะนั้นเนื้อหาก็จะแตกแขนงไปถึงอื่นๆด้วย เท่าที่นึกออกตอนนี้ อย่างเช่น บทสัมภาษณ์ถ้าคนนั้นเล่นรถ หรือมีสักแง่นึงที่เกี่ยวข้อง แล้วเขาน่าสนใจมีประเด็นงอกเงยอันนั้นน่าคุยมากกกว่าแค่ตัวรถ ตอนนี้พยายามกระตุ้นให้คนในวงการมาร่วมเป็นนักเขียนรับเชิญหลายคน เห็นเขาโพสต์เฟสบุ๊คแล้ว มั่นใจว่าเขียนหนังสือได้ดีแน่นอน อยากให้มาแจมกันเยอะๆ หรืออย่างเรื่องภาพถ่ายของสาวๆ เนี่ยก็ตั้งใจว่าจะให้มี ไม่ใช่เรื่องอ้อมค้อมอะไร ผู้ชายย่อมชอบดูอยู่แล้ว แต่เมื่ออยู่ในแกเลอรี่แล้วต้องสวยงามเป็นศิลปะ และคนที่ยอมเป็นแบบ ต้องพอใจก่อนรูปจะถูกนำเสนอออกไป

# หมายถึงคุยเรื่องอะไรก็ได้ใช่ไหม
ใช่ อยากให้เป็นแบบนั้น คุยเรื่องอะไรก็ได้ในโลกนี้แต่มีเชื้อปะทุมาจากเรื่องมอเตอร์ไซต์ เหลือเชื่อไหม ที่วางคอนเซ็ปต์ของ DUSK CAMP แบบนั้น เพราะที่ผ่านมาได้คุยกับหลายคน ปรากฎว่าเค้ามีเรื่องน่าสนใจเยอะแยะมากมาย แต่เราคิดว่าเรื่องรถหรือมอเตอร์ไซต์เป็นจุดเชื่อมโยงให้เราเจอกัน ลองนึกดูว่า ในวงเหล้าของไบเกอร์มันคงไม่ได้มีแต่เรื่องรถเท่านั้นหรอก ใช่ไหม? มันปฏิเสธไม่ได้ว่า DUSK CAMP ก็คือโต้ง คลองตัน แล้วสื่อยุคใหม่มันอนุญาตให้เราเป็นส่วนตัวได้ไง เวปมันเลยมีเราเป็นศูนย์กลางทำเรื่องที่เจ้าของสนใจก่อน หรือไม่ก็จับมือคนที่สนใจหรือชอบแบบเดียวกันมาทำ

# เหมือนเป็นการ Show off รึเปล่า
แล้วแต่มอง เพียงแต่ทุกวันนี้มันสะดวกที่จะทำอะไรด้วยตัวเอง และเป็นแบบที่ตัวเองต้องการ ผมทำคนเดียวได้ทั้งพอดแคสต์ วิดีโอ งานเขียน และอื่นๆ เท่าที่นึกออก และเรื่องพวกนี้ก็จะผ่านผม และเป็นสายตาของคนๆ หนึ่ง เราไม่พูดเรื่องมาตรฐาน เพราะมันไม่รู้อยู่ตรงไหน ถ้าทำตามมาตรฐานทั่วไป แล้วรู้ได้ไงว่าคนจะชอบ แต่จะตั้งใจทำ ทำให้สุดความสามารถในมุมมองของเรา แบบนั้นมันง่ายกว่าที่จะทำ ทำแล้วก็ฟิน ส่วนคนจะชอบหรือเข้าถึงหรือไม่นั้น หลักก็คือว่า เราอยากได้คนที่ชอบเหมือนกันมาติดตาม แต่ก็ไม่ได้ปฏิเสธการอยู่ในวงกว้างนะ นั่นก็ดี แต่อยากเริ่มจากคอเดียวกันก่อน
# ครั้งนี้จะสำเร็จหรือเปล่า
ไม่รู้เหมือนกัน แต่เหมือนเดิม คือ คิดออกแล้วก็อยากทำ อยากทำก็ทำเลย (หัวเราะ)มันไม่มียุคไหนที่จะเอื้อให้เราได้ทำตามใจขนาดนี้อีกแล้ว เอาเข้าจริง ทุกวันนี้ ไม่ว่าเราจะลงมือทำอะไร เราไม่รู้หรอกว่ามันจะสำเร็จรึเปล่า แต่อย่างหนึ่งที่มันสำเร็จได้แน่ๆ คือ ลงมือทำ ไม่ได้มาสอนใครเท่ๆ แต่มันเป็นแบบนั้นจริงๆ เลิกถามเถอะ แล้วรอติดตามด้วยใจระทึกพลันกันเลยดีกว่า